Ustawa o funduszach ochrony przychodów rolniczych ma na celu stworzenie możliwości prawnych gwarantujących producentom rolnym częściową rekompensatę (do 70%) z tytułu utraty przychodów z prowadzonej przez nich działalności rolniczej w przypadku znacznego ich obniżenia lub w przypadku braku możliwości uzyskania zapłaty za zbyte produkty rolne od podmiotu, który stał się niewypłacalny.
Rekompensata ma być wypłacana w przypadku:
spadek przychodów skutkujący wypłatą rekompensat z funduszy może być spowodowany:
a) skutkami wystąpienia niekorzystnych zjawisk atmosferycznych, których ryzyko wystąpienia nie obejmuje ubezpieczenie obowiązkowe spowodowanych przez powódź, suszę, grad, ujemne skutki przezimowania lub przymrozki wiosenne i które pogarszają warunki prowadzenia działalności rolniczej,
b) w wyniku wprowadzenia środków związanych z zagrożeniem wystąpienia lub wystąpienia chorób zakaźnych zwierząt lub chorób roślin (w uzasadnieniu przywoływany jest przykład ASF, co może oznaczać, że branża może zostać obarczona kosztami choroby zwalczanej z urzędu),
c) w wyniku spadku cen produktów rolnych uzyskiwanych przez producenta rolnego,
d) w wyniku wystąpienia niezależnych od producentów rolnych ograniczeń w handlu międzynarodowym,
2) braku zapłaty od podmiotu prowadzącego działalność w zakresie skupu, uboju lub przetwórstwa produktów rolnych za zbyte produkty rolne.
Upoważnienie do dysponowania środkami funduszy otrzyma Dyrektor Generalny KOWR na podstawie uchwał komisji zarządzających danym funduszem. KOWR będzie również zapewniał obsługę prawną oraz techniczno-biurową funduszy i komisji zarządzających.
Fundusz ma być zarządzany przez 6 członków komisji zarządzającej składającej się z 2 członków rządowych, 1 KRIR, 3 przedstawicieli producentów, którzy mogą być wybrani przez ministra, jeżeli organizacje nie ustalą wspólnych kandydatów.
Analogicznie jak w przypadku funduszu promocji mięsa wieprzowego, producenci towarowi trzody chlewnej mogą być pozbawieni jakiegokolwiek wpływu na co będą przekazywane środki. Zastanawiająca jest próba stabilizacji rynku żywca wieprzowego wartego 11 mld zł funduszem o rocznym przychodzie (bez ewentualnych dotacji) na poziomie 22 mln zł. Może należałoby pomyśleć raczej o stworzeniu funduszu ubezpieczeniowego na wypadek rozprzestrzenienia się wirusa ASF dalej na zachód – sugeruje Krajowy Związek Pracodawców Producentów Trzody Chlewnej.
