- Podłoże tej agresji może mieć charakter społeczny - walka o przywództwo czy dominację. Ważnym czynnikiem jest deficyt niektórych składników odżywczych, niewłaściwa temperatura czy klimatyzacja. Kluczowym, ale lekceważonym czynnikiem może być też frustracja zwierząt płynąca, po prostu, ze znudzenia – tłumaczy Aleksander Dargiewicz, Prezes Krajowego Związku Pracodawców – Producentów Trzody Chlewnej.
Pokarm kluczowy dla trzody
W obecnych czasach fermy są dla zwierząt hodowlanych naturalnym środowiskiem bytowania. Wypuszczone na wolność nie przetrwałyby warunków atmosferycznych, braku żywności oraz presji pasożytów i drapieżników. Inaczej funkcjonowali ich genetyczni przodkowie. Behawioryści zwierzęcy podkreślają, że pomimo zmian genetycznych, potrzeby trzody pozostały. Stąd ważne jest by zwierzęta otrzymywały bodźce utrzymujące je również w dobrej kondycji psychicznej.
- Źródłem takich bodźców jest pokarm – ma on być nie tylko smaczny i zbilansowany, ale również powinien pobudzać zwierzęta sensorycznie. Według dr Deborah Temple z Centrum Edukacji na Temat Dobrostanu Zwierząt Hodowlanych, dodatkowymi niezbędnymi elementami o charakterze organicznym, zmniejszającymi zachowania agresywne u świń może być słoma, piasek, torf, ziemia, kompost grzybniowy. Badaczka zachęca także do stosowania materiałów nieorganicznych takich jak tkaniny, opony, rurki plastikowe, zabawki, piłki, lizawki solne, liny, a nawet metalowe łańcuchy. Ważne jest by materiał był zdatny do żucia, możliwy do gryzienia i bezpiecznego połknięcia oraz posiadał zapach. To dzięki takim materiałom trzoda może zaspokoić swój naturalny instynkt gryzienia czy żucia, który sprawi, że ogonki koleżanek i kolegów z kojca będą bezpieczne – radzi Aleksander Dargiewicz.
Obcinanie ogonów
Jednym z profilaktycznych działań hodowców jest obcinanie świniom ogonów jeszcze w młodym wieku. Według badaczki takie działanie pozbawia hodowców ważnego narzędzia diagnostycznego. Pozycja ogona, wzmożone zainteresowanie zwierząt ogonami innych, próby żucia czy podgryzania są ważnym elementem detekcji zagrożenia. Pozwalają wcześnie wykryć źródło dyskomfortu i zapobiec mu podnosząc jednocześnie ogólny dobrostan hodowlany zwierząt.
Oprac. Sabina Pietrek, źródło: KZP-PTCH
