Kwalifikacja odchodów zwierzęcych budzi wątpliwości

07 czerwiec 2018
(0 Głosów)
Autor 
Hodowcy przekazujący gnojowicę lub obornik do biogazowni lub planujący je wykorzystać wprost jako nawóz naturalny nie traktują ich jako odpady

KZP-PTCh wnioskuje o jednoznaczną wykładnię przepisów ustawy o odpadach. Prawidłowe stosowanie przepisów jest szczególnie ważne w ustaleniu obowiązków i odpowiedzialności podmiotów prowadzących działalność.

Krajowy Związek Pracodawców Producentów Trzody Chlewnej wystąpił do Ministerstwa Środowiska z prośbą o jednoznaczną i jasną wykładnię przepisów ustawy o odpadach.

Okazuje się, że zarówno po stronie organów ochrony środowiska wydających pozwolenia np. zintegrowane, jak i wnioskodawców prowadzących hodowlę zwierząt oraz operatorów biogazowni rolniczych występuje wiele niejasności w interpretacji tych przepisów.

Wątpliwości dotyczące kwalifikacji odchodów zwierzęcych

W toku postępowań administracyjnych pojawiają się wątpliwości organów dotyczące tego jak kwalifikować odchody zwierzęce, w tym gnojowicę i obornik, które w myśl rozporządzenia nr 1069/2009 stanowią produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego (upzz) i są przekazywane z fermy jako biomasa do wykorzystywania w biogazowniach rolniczych do produkcji energii.

Hodowcy przekazujący gnojowicę lub obornik do biogazowni lub planujący je wykorzystać wprost jako nawóz naturalny nie traktują ich jako odpady i nie nadają im numeru kodu odpadów, nie uwzględniają również we wnioskach o pozwolenia zintegrowane jako odpady.

Odpad i jednocześnie nawóz naturalny

Należy też zwrócić uwagę, że po „przymusowym” zakwalifikowaniu gnojowicy jako odpady, w chwili kiedy odbiorca tj. biogazownia przestanie ją przyjmować (z różnych powodów), hodowca zostanie z „wytworzonym odpadem”, który musi zagospodarować w sposób określony i zgodny z przepisami ustawy o odpadach np. metodą R 10. Gdy tymczasem ta sama gnojowica (i obornik) stanowią też „nawóz naturalny” w myśl ustawy o nawozach i nawożeniu jako nawóz naturalny mogą być wprost stosowane na pola.

Pojawia się więc pytanie: kto i kiedy decyduje kiedy upzz (gnojowica lub obornik) przekazywany z fermy do biogazowni staje się odpadem i podlega wówczas rygorom ustawy o odpadach?

Zawiłe wymogi administracyjne i procedury utrudniają pracę hodowców i operatorów biogazowni

Kolejne pytanie brzmi: czy dla odchodów zwierzęcych powinna być równocześnie prowadzona poczwórna kwalifikacja i rejestracja? Dla upzz są to „dokumenty handlowe”, dla odpadów „karty przekazania odpadów” i „karty ewidencji odpadów”, dla zastosowanych nawozów - rejestracja w „kartach pól” wg przepisów wykonawczych do Prawa wodnego, dla ferm z pozwoleniami zintegrowanymi – monitoring wytworzonej ilości.

Zostaw swój komentarz

Upewnij się, że podałeś wszystkie informacje w polach wymaganych(*) Kod HTML nie jest dozwolony.

Nasze tytuły:

  • portal informacyjny: zycierolnika.pl
  • kwartalnik: " Życie Rolnika Magazyn Polski" 
Do
góry
Używamy plików cookie żeby usprawnić działanie naszej strony. Pozostając na naszej stronie, wyrażasz na to zgodę. More details…