Chorobie sprzyja ciepła gleba (20–24°C) o wysokiej wilgotności oraz niskie pH gleby (< 6,5), jednakże może rozwijać się również poza tymi optymalnymi warunkami.

Zarażenie następuje w momencie, gdy wysięki z korzeni roślin gospodarzy inicjują kiełkowanie zarodników przetrwalnikowych znajdujących się w glebie, produkując zoospory. Płyną one wodą zawartą w glebie do włośników, które infekują w celu rozpoczęcia wytwarzania narośli korzeni.

Kiła kapustnych rozprzestrzenia się głównie w wyniku przemieszczania się gleby zawierającej długowieczne zarodniki przetrwalnikowe, które są uwalniane do gleby w momencie, gdy narośla ulegają rozkładowi.

W celu oszacowania straty plonów z powodu kiły kapusty należy podzielić procent zainfekowanych roślin na polu przez dwa (uznając, że straty > 50% mogą wystąpić w wyniku skrajnych plag). Na przykład: jeśli 50% roślin jest zainfekowanych, szacuje się stratę plonów na poziomie 25%.

                Co można zrobić, by ochronić uprawy przed kiłą kapustnych? Wczesna identyfikacja Kontroluj pola rzepaku regularnie, począwszy od późnej rozety do strąka, jednocześnie badając korzenie roślin.

Obszary wysokiego ryzyka ze względu na występowanie kiły kapustnych obejmują wejścia na pola oraz nisko położone tereny, aczkolwiek choroba może pojawić się w dowolnym miejscu.

Planowanie strategii

Kiłą kapustnych można zarządzać w sposób efektywny, jednakże jeśli jest już obecna, przemieszcza się z glebą bez względu na uprawiane rośliny.

Zarządzaj zainfekowanymi zagonami osobno po to, by ograniczyć wzrost roślin gospodarzy i wykorzystanie sprzętu, a także zaplanuj odpowiedni płodozmian, aby utrzymać efektywność dostępnej odporności genetycznej.

Czyszczenie sprzętu

Czyszczenie sprzętu pomaga unikać przemieszczania się gleby z obszarów zainfekowanych na niezainfekowane. Jeśli w twoim gospodarstwie nie ma kiły kapustnych to największe ryzyko zarażenia związane jest ze sprzętem, który wcześniej używany był do orki lub wykopów poza jego terenem. Jeśli na niektórych swoich polach odkryłeś obecność kiły kapustnych to najważniejsze jest utrzymanie czystości w trakcie opuszczania tych pól po to, by zmniejszyć rozprzestrzenianie się choroby na pozostałych obszarach gospodarstwa

Uprawa mieszańców rzepaku odpornych na kiłę

Odporność na kiłę kapustnych zapewniona w mieszańcach rzepaku gwarantuje odporność i brak porażenia kiłą kapustnych W skuteczny sposób redukuje występowanie oraz intensywność tworzenia narośli na zainfekowanych polach, chroniąc plony i zmniejszając liczbę zarodników przetrwalnikowych ponownie wprowadzonych do gleby.

Płodozmian w uprawach

Ściśle przestrzegane płodozmiany nie powodują kiły kapustnych, ale mogą zwiększyć prędkość gromadzenia się zarodników w momencie, gdy choroba jest już obecna na polu. Mogą także zwiększać presję selekcji w celu rozkładu odporności rozmieszczonej na zainfekowanych polach. Dobre zarządzanie innymi roślinami jest ważne w celu zmaksymalizowania redukcji liczby zdolnych do życia zarodników pomiędzy uprawami rzepaku.