Zdarzają się jednak przypadki, że nawet najbardziej zadbany i czysty koń może się jej nabawić. Choroba związana jest zarówno z dobrostanem jak i żywieniem konia. Powody gnicia są różne. Najczęstszą przyczyną są niewłaściwe warunki zoo­higieniczne w otoczeniu konia.

Przebywanie zwierzęcia przez dłuż­szy czas w wilgotnej i brudnej ściółce oraz niewystarczająca ilość ruchu, zwężenie rogu kopytowego i jego niewłaściwa pielęgnacja to najczęst­sze powody występowania zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych strzałki kopytowej.

Jej degradacja odbywa się stop­niowo. Najpierw pojawiają się rozwar­stwienia tkanki, zmiana koloru strzałki, w tkance pojawia się maź o nieprzyjem­nym zapachu. Potem nasilające się gni­cie powoduje bolesność, niechęć konia do zabiegów pielęgnacyjnych i ruchu.

W rozwiniętej formie choroba pro­wadzi do okulawienia konia i w końcu wyłączenia go z użytkowania. Należy pamiętać, iż profilaktyka jest zawsze bardziej skuteczna i tańsza niż konieczność podejmowania leczenia. Przede wszystkim należy zwrócić szczególną uwagę na środowisko, w jakim zwierzę spędza większość czasu. Jeżeli jest to wybieg, najle­piej zapewnić możliwość korzystania z powierzchni, na których nie zatrzy­muje się woda – drobny żwir czy grys lub inne dobrze zdrenowane podłoże. Jeżeli wybieg w okresie opadów jest w całości pokryty błotem lub zatrzy­muje wodę na długo, może się to stać w dłuższej perspektywie przyczyną problemów z degradacją strzałek.

Koń, który nie ma szansy na osusze­nie kopyt na powierzchni niezatrzymu­jącej wodę, będzie bardziej narażony na rozwinięcie się zakażenia w strzałce kopytowej. W takim przypadku należy zadbać o to, żeby zawłaszcza w okre­sie długich opadów deszczu, na przy­kład jesienią, odprowadzać konia na kilka godzin w ciągu doby do suche­go i czystego boksu, dając mu tym samym możliwość osuszenia kopyt.

Elementy profilaktyki

Jeżeli zwierzę większość czasu spę­dza w boksie, należy zadbać o odpo­wiednią higienę ściółki. Zdarza się, że słoma nie wykazuje się wystarczającą higroskopijnością i nie pochłania wil­goci w oczekiwanym stopniu. Nie ma również czasem możliwości wybierania odchodów i wilgotnej ściółki na bieżąco. Należy wtedy rozważyć stosowanie osu­szaczy do ściółki, które nie tylko popra­wiają komfort konia, ale także podnoszą w znacznym stopniu warunki higienicz­ne. Najlepiej zastosować preparat osu­szający do ściółki, doskonale absorbu­jący wodę, który nie tworzy „błota” lub „papki” na osuszanej powierzchni. Jego dodatkowym atutem jest kwas salicylo­wy, który działa dezynfekująco i bio­bójczo na powierzchnię boksu, a jego odpowiednie stężenie zasuszająco w przypadku wystąpienia problemów ze strzałką. Jego zaletą jest wią­zanie cząsteczek amoniaku, co poprawi jakość powietrza w stajni.

Kolejnym elementem profilaktyki zdrowych kopyt konia są odpowiednie dawki cynku i miedzi. Między innymi to te dwa mikroelementy odpowiedzialne są za zdrowotność kopyt. Najlepszym rozwiązaniem jest podawanie prepa­ratów, które zawierają chelaty cynku i miedzi. Pierwiastki w formie chelatów są lepiej przyswajalne dla organizmu w porównaniu do ich mineralnych form. Dobrze jest użyć preparatu, któ­ry spełnia te wymagania i dodatkowo jest wzbogacony o wapń, magnez oraz selen organiczny.

Nadrzędne zapobieganie

Całościowe spojrzenie na dobro­stan konia w kontekście profilaktyki gnijących strzałek daje bardzo dobre rezultaty. Zapobieganie to regularne czyszczenie kopyt, dbałość o czystość w boksie. Niedobory można wykryć wykonując badanie rogu kopytowego pod kątem składu pierwiastkowego. Lekarz weterynarii zinterpretuje wyniki i jednocześnie dobierze odpowiednią suplementację. Wszystkie te działania przyczynią się do zmniejszenia i ogra­niczenia występowania problemów z zakażeniami strzałki.

Paulina Fornal