Unijne ceny wieprzowiny zostały odbudowane w 2016 roku dzięki eksportowi do Chin. Sektor trzody chlewnej odniósł korzyści jednak tylko na krótką metę. Perspektywa długoterminowa do 2030 roku zakłada tylko marginalny rozwój produkcji wieprzowiny. Wynika to po pierwsze ze stabilizacji konsumpcji wieprzowiny w państwach UE oraz korzystania z tańszej paszy przez światową konkurencję – informuje najnowszy UE Agricultural Outlook For the Agricultural Markets and Income 2017-2030.

Czynniki warunkujące wielkość produkcji wieprzowiny

Pomimo obowiązującego rosyjskiego embarga, w 2016 roku nastąpił wzrost produkcji wieprzowiny w wielu krajach unijnych. Presja rynkowa po wprowadzeniu embarga została złagodzona przez wzrost chińskiego importu. W czerwcu 2017 roku unijny raport potwierdził wzrost stada podstawowego macior głównie w Hiszpanii, Polsce i Holandii.

Jednakże ograniczenia środowiskowe oraz nacisk społeczeństwa na poprawę dobrostanu zwierząt ograniczą wzrost produkcji wieprzowiny. Przy nowych inwestycjach w przypadku produkcji wieprzowiny ważną rolę odgrywają zarówno koszty transportu, logistyki i powiązania z przetwórstwem jak i dostępu do pasz i komponentów paszowych.

Integracja pionowa w produkcji wieprzowiny

Zakładając stabilną konsumpcję, dodatkowo wyprodukowana wieprzowina będzie musiała zostać wyeksportowana na konkurencyjne rynki trzecie. Jednym ze sposobem na ograniczenie kosztów i poprawy konkurencyjności jest integracja pionowa, która najszybciej rozwija się w Hiszpanii, Włoszech oraz ostatnio w Polsce. Biorąc pod uwagę te wszystkie czynniki do 2030 roku produkcja wieprzowiny zmniejszy się o 1% w państwach EU-15 natomiast wzrośnie o 7% w państwach nowoprzyjętych EU-N13.