Naukowcy z PAN prowadzą badania na temat rozrodu zwierząt jeleniowatych, których przedstawicielami są np. jeleń szlachetny, sarna europejska, łoś euroazjatycki czy daniel zwyczajny. Choć populacji polskich jeleniowatych nie grozi zagłada, to są one świetnymi modelami dla zwierząt, których los w przyszłości może być niepewny. Chodzi np. o takie zwierzęta, jak huemul chilijski, występujący w Ameryce Południowej.

Naukowcy z Zakładu Ochrony Bioróżnorodności tworzą bank nasienia i doskonalą metodę zapłodnienia in vitro oraz technikę przenoszenia zarodków od dawczyń do samic, u których mogą się rozwijać ciąże. W ten sposób zagrożone populacje zwierząt mogą się odradzać.

Kontrola terminu porodu u sarny europejskiej
Prowadzone badania dotyczą rozrodu saren europejskich. Występuje u nich tak zwane zjawisko diapauzy ciążowej. Często ciąża jest bliźniacza, a samica sarny może w macicy nosić dwa zarodki od różnych samców. Przy czym zapłodnienia nastąpiły w różnym czasie, nawet w odstępstwie kilku miesięcy. Potomstwo zaś urodzi się w jednym terminie, choć jeden zarodek jest starszy.

Do pierwszego zapłodnienia może dojść na przełomie lipca i sierpnia. Po tym zarodek jest swobodnie noszony w macicy przez dłuższy czas; nie zagnieżdża się on w ścianie macicy i nie podlega dalszemu rozwojowi. Jest jakby uśpiony.

Gdy w grudniu dochodzi do zapłodnienia kolejnej komórki jajowej przez innego samca, to wówczas oba zarodki - zarówno pierwszy, wcześniejszy, jak i drugi, późniejszy - zostają zaimplantowane w ścianie macicy, gdzie przez następne miesiące rozwijają się, a samica rodzi potomstwo (swoiste bliźniaki, choć pochodzące od innych samców) w jednym czasie.

Naukowcy otrzymują zatem narzędzie, którym mogą kierować rozrodem zwierząt także pod względem wzmocnienia pewnych, pożądanych cech. Dzieje się to w przypadku hodowli jeleni szlachetnych. Gatunek może być hodowany ze względu na wartość mięsa albo na okazałe poroże. Dzięki metodzie in vitro nasienie jako nośnik pożądanych cech pobierane od tak zwanego super samca jest przekazywane potomstwu. Pobieranie nasienia od byków dzikich, wolnożyjących, służy także poszerzeniu puli genetycznej i odnowieniu stada.

Źródło: Nauka w Polsce PAP