O efektywności zabiegu opryskiwania drzew agrochemikaliami (ochrona przed chorobami i szkodnikami, dokarmianie i biostymulacja) w dużym stopniu decydują warunki pogodowe w czasie zabiegu oraz jakość wody, w której rozpuszczono preparaty, a także stan techniczny opryskiwacza.

Zabiegi opryskiwania są skuteczniejsze przy wysokiej wilgotności względnej powietrza, co sprzyja dłuższemu utrzymywaniu się kropli na powierzchni rośliny umożliwiając efektywniejsze wnikanie preparatu.

Wysoka temperatura nie wskazana podczas oprysku

Zabiegi tego typu powinno wykonywać się przy wilgotności powietrza wynoszącej 60–80% i temperaturze12–20°C (dopuszczalna do 25°C). Podana na etykiecie optymalna temperatura działania środków ochrony roślin jest informacją nie tylko o zakresie temperaturowym skutecznego działania substancji aktywnej, ale również o maksymalnej temperaturze, przy której zabieg można wykonać bezpiecznie dla rośliny. Wraz ze wzrostem temperatury zwykle zwiększa się tempo pobierania substancji przez roślinę. W temperaturze powyżej 25°C rośnie ryzyko powstawania uszkodzeń tkanki roślin. Ponadto w wysokiej temperaturze i przy niskiej wilgotności znaczna ilość cieczy użytkowej nie dociera do roślin z powodu odparowania. W przypadku oprysków w niższej temperaturze powietrza trzeba dostosować temperaturę cieczy użytkowej do temperatury otoczenia.

Ostrożnie ze słońcem

Zabiegi dolistne powinny być przeprowadzane przy umiarkowanym usłonecznieniu. W warunkach dużego nasłonecznienia rośliny tracą turgor, zamykają aparaty szparkowe i nie są zdolne wchłaniać dostarczanych substancji. Ponadto nie należy wykonywać oprysku przy wietrze powodującym znoszenie kropel (przestrzegać przepisów dotyczących dopuszczalnej prędkości wiatru w zabiegach ochrony roślin). Podczas upałów najlepsza pora do oprysków ś.o.r. i nawozami dolistnymi, to późne popołudnie lub wieczór i godziny nocne – do momentu pojawienia się silnej rosy. Wtedy w roślinach odbywa się intensywna przemiana metaboliczna. Soki komórkowe przemieszczają się w roślinie, a wraz z nimi substancje aktywne fungicydów oraz składniki pokarmowe. Należy pamiętać, że pod wieczór zakończony jest oblot owadów zapylających, z reguły cichnie wiatr i nie ma znoszenia cieczy użytkowej.

Jaka woda nadaje się do oprysków?

Prawidłowa technika opryskiwania wiąże się z używaniem odpowiedniej wody, tj. wody bez zanieczyszczeń fizycznych (mętna woda) i chemicznych. Do oprysków nadaje się woda o sumarycznej zawartości jonów wapnia, magnezu i sodu poniżej 200 mg/l, a żelaza poniżej 1 mg/l. Ilość cieczy użytkowej trzeba dostosować do techniki oprysku. Przy technice MV stosować 500–1000 l/ha (oprysk drobnokroplisty, wielkość kropli 100–175 μm), a przy technice LV stosować 200–500 litrów (oprysk bardzo drobnokroplisty lub aerozol, wielkość kropli poniżej 100 μm).Należy zastosować bezpieczne dla roślin stężenie roztworu, aby wyeliminować groźbę uszkodzenia roślin oraz zapewnić szybkie i efektywne pobieranie składników pokarmowych przez rośliny. Roztwór należy zużyć bezpośrednio po przygotowaniu.

Aktywacja roślin preparatami biostymulującymi

Nierzadko sadownicy włączają do tradycyjnej agrotechniki mineralne stymulatory wzrostu. Zasady oprysku tymi preparatami są takie same. Aktualnie można wesprzeć uprawy preparatami biostymulującymi, które aktywują w roślinie naturalne procesy fizjologiczne i w ten sposób korzystnie wpływają na parametry jakościowe i ilościowe plonu. Z uwagi na panującą prawie w całej Polsce suszę warto zastosować taki, który wzmocni naturalną odporność drzew na czynniki stresogenne, w tym i deficyt wody.

Włączenie do agrotechniki odpowiedniego preparatu w zdecydowany sposób ułatwi uprawę dzięki zminimalizowaniu negatywnego wpływu stresu, wywołanego nie tylko czynnikami abiotycznymi, ale także i biotycznymi. Efektem będzie większa ilość liści i owoców, a co się z tym wiąże również wyższy plon.

Należy pamiętać, iż zabiegi wykonywane przy użyciu preparatów biostymulujących przyniosą pożądane efekty jedynie pod warunkiem ścisłego przestrzegania ogólnych zasad wykonywania oprysków oraz tych, określonych przez producenta i opisanych na etykiecie produktu.

Anna Rogowska na podstawie informacji z „Poradnika sadowniczego – jabłoń”